رضايت شغلي باعث ميشود بهرهوري فرد افزايش يابد، فرد نسبت به سازمان متعهد شود، سلامت فيزيكي و ذهني فرد تضمين شود، روحيه فرد افزايش يابد، از زندگي راضي باشد مهارتهاي جديد شغلي را به سرعت فراگيرد. تحقيقات نشان ميدهد وقتي اعضاي سازمان از كار رضايت پيدا ميكنند، ميزان غيبت يا تأخير در كار و حتي ترك خدمت كاهش مييابد. به نظر ميرسد كه افت تحصيلي شديد دانشآموزان دوره راهنمايي كشور ميتواند يكي از پيامدهاي مرتبط با عدم رضايت شغلي معلمان اين دوره تلقي شود. به اعتقاد صاحبنظران رضايت از عوامل مهم سازگاري بوده و در بهبود كارآيي و عملكرد مؤثر است. شواهد عيني ديگري وجود دارد كه رضايت شغلي بر سلامت جسماني و طول عمر كاركنان اثر ميگذارد. عدم رضايت شغلي ميتواند، علائم جسماني نظير خستگي، تنگي نفس، سردرد، كمي اشتها، سوءهاضمه و تهوع به دنبال داشته باشد. به طور جديتر اين نارضايتي ميتواند منجر به امراضي نظير زخم دستگاه گوارش، تورم مفاصل، فشار خون، مصرف الكل و مواد مخدر، سكتههاي مغزي و حمله قلبي گردد. همچنين نارضايتي شغلي منجر به مواردي چون، اضطراب، افسردگي، تنش، روابط فردي آسيب ديده، خشم از موضوعات كم اهميت، حساسيتهاي آزاردهنده، فراموشي، ناتواني در تصميمگيري و عدم تمركز حواس گردد.
«به نقل از همکار خلاق و توانای مدرسه یادگیری»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر