۱۳۸۹ مرداد ۱۶, شنبه

ایجاد یک سازمان یادگیرنده:

  • دورنماي تمام سازمانهاي یادگیرنده، رسیدن به موفقیت مطلوب و ایده آل است . بنابراین براي چنین سازمانهایی موارد زیر ضروري است:
  • 1- شناخت و آگاهی از هدف: اولین گام در راه ایجاد سازمان یادگیرنده شناخت هدف است چون هر گونه اقدام عملی قبل از شناخت هدف منجر به شکست خواهد شد. هدف عبارت است از یک بینش مشترك در بین افراد سازمان که در همه سطوح نمایان می شود و مدیریت عالی سازمان، مسئول اطمینان یافتن از وجود توسعه آن است.
  • 2- وجود رهبران اندیشمند در سطوح مختلف سازمان: وجود رهبران اندیشمند در سازمان یادگیرنده از آن جهت اهمیت دارد که بدون یک رهبر متعهد به یادگیري ، سازمان هرگز موفق نخواهد بود. در سازمانهاي یادگیرنده براي دستیابی به آنچه که مورد توافق همگان است به رهبري خردمند و تحول آفرین نیاز است . از آنجا که سازمان یادگیرنده سازمانی است دانش آفرین و خلاق، بنابراین رهبر باید به گونه اي عمل کند که در درون سازمان این خلاقیت ایجاد شود.
  • 3- وجود کارکنان یادگیرنده و دانشی : شرط لازم سازمانهاي یادگیرنده کارکنان و مدیران یادگیرنده است. در سازمانهاي یادگیرنده افراد باید به توانایی هاي خود وقوف کامل داشته باشند و آنها را توسعه و بهبود بخشند.
  • 4- تفویض اختیار به کارکنان و آموزش آنها در انجام بهتر وظایف : در سازمانهاي یادگیرنده اختیارات به میزان زیادي به افراد واگذار می شود و به افراد احترام گذاشته می شود و نسبت به آنها اعتمد کامل وجود دارد. همچنین فضایی براي پیشرفت آنها فراهم می شود و براساس توانایی فرد و استعداد او به یادگیري و رشد او را برمی گزینند و آموزش می دهند . این سازمان ها در زمینه آموزش سرمایه گذاري سنگین می نمایند. آموزش کارکنان براي درك نوع فعالیتها و تفویض اختیار به آنها جهت تصمیم گیري باعث می شود که افراد سازمان احساس نوعی مالکیت بکنند و از کار کردن در سازمان برخود ببالند . سازمان یادگیرنده موجب می شود که مسئولیت فرد در برابر سازمان افزایش یابد و از نظر عواطف و احساسات در وضعی قرار گیرد که جهت تامین هدفهاي مورد نظر از هیچ کوششی فروگذار نکنند و با هر مشکلی دست و پنجه نرم کنند.
  • 5- مشارکت کامل در اطلاعات و آزادی در استفاده از آنها: داده هاي رسمی درباره بودجه ، سود و هزینه ها در اختیار افراد قرار می گیرد . هر شخص آزادي عمل دارد تا با سایر افراد در درون سازمان اطلاعاتی را رد و بدل کند.
  • 6- برخورداري از یک الگو و مدل پویا: سازمان یادگیرنده باید به س از و کارهایی مجهز باشد تا الگوهاي ذهنی خود را نسبت به مسایل شناسایی کرده و آنها را دائماً مورد ارزیابی و سنجش قرار دهد. بنابراین براي اینکه سازمانها موفق باشند، لازم است الگوهاي ذهنی واقع بینانه ای داشته باشند و با استفاده از اطلاعات، آنها را به روز کنند و کوشش کنند تا پویایی و انعطاف پذیري آنها همواره تامین شود.
  • 7- به کارگیري علم و تجربه ي افراد سازمان: سازمان یادگیرنده ترکیبی از علم و تجربه را مورد استفاده قرار می دهد تا به کمک این دو تصمیم هاي بهتري بگیرد، زیرا استفاده از دانش در تصمیم گیریهاي سازمانی، سرعت، دقت و هزینه هاي کمتري را به سازمان می بخشد و به کارگیري تجربه ها ي کارکنان و سازمان ، تصمیمات گرفته شده را واقع بینانه تر و هماهنگ با محیطهاي مؤثر بر سازمان می کند. در سازمان هاي یادگیرنده آنچه که بر اي یادگیري لازم است ، علم و تجربه است و از تجربه در به کارگیري کشفیات گذشته استفاده می شود. در این سازمانها افراد باید به کمک دانش و تخصص خود، گزینه هاي موفق را براي آینده محاسبه کنند و با بهره گیري از تجربه به تصمیمی منطقی و خردمندانه دست یابند .
  • Gerhard Fischer and Leysia Palen. (1999) .p14

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر