با توجه به اینکه رایانه خود یک مکانیسم خنثی است و چیزی که آن را به فعالیت وامیدارد، برنامههای نرمافزاری است. این برنامههای نرمافزاری را میتوان طوری طراحی کرد که به هیچ یک یا همهی مقولات هوشی بپردازد. برای مثال، نرم افزار واژهپرداز، ازکاربران خود، سطح معینی از هوش زبانی را درخواست میکند، یا نرم افزار ترسیم و رنگآمیزی، بیشتر به هوش مکانی نیاز دارد. ما میتوانیم از تئوری هوشهای چندگانه به عنوان مبنایی جهت انتخاب نرمافزار لازم برای استفاده در کلاس درس مجازی یا در محیطهای یادگیری الکترونیکی کمک بگیریم. شاید جالبترین کاربرد فناوری مشتمل بر هوشهای چندگانه در آموزش الکترونیکی، مربوط به حوزهی برنامههای چندرسانهای باشد. استفاده از نرمافزار چندرسانهای که دربرگیرندهی متن لغوی(هوش زبانی)، تصاویر(هوش مکانی)،پارتیتو آوایی(هوش موسیقایی یا زبانی) و دادههای ویدیویی(هوش حرکتی-جسمانی) و سایر مقولات هوشی است را میتوان در حوزهی یادگیری الکترونیکی، گسترش داد. در طراحی فرصتهای یادگیری الکترونیکی برای فراگیران لازم است به هریک از مقولات هوشی مرتبط با نوع فعالیت یادگیری بهره گرفت.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر